در 7 طرف (هر طرف بینی بیماران به طور مستقل ارزیابی شد) انسداد یک طرفه، که با MCA غیرطبیعی کم (0.30 سانتی متر مربع ) تعریف می شود ، MCA پس از عمل به طور قابل توجهی به میزان 55٪ افزایش یافت ( 0.048 = P ) ( جدول 7 ). . این زیر مجموعه به تنهایی بهبود قابل توجهی در تمام اندازه گیری ها (حجم، مقاومت، مکان MCA و MCA) نشان داد. تمام مقادیر اندازه گیری شده در این زیر مجموعه بیشترین درصد تغییر/بهبود را در مقایسه با زیرمجموعه های دیگر داشتند. درصد تغییر در تمام مقادیر نیز بیشتر از میانگین کلی جراحی بینی  برای تمام 31 بیمار بود.

در 28 طرف (هر طرف بینی بیماران به طور مستقل مورد ارزیابی قرار گرفت) با انسداد خفیف (MCA، 0.300.50 سانتی متر مربع ) ، حجم افزایش یافت و MCA به سمت جلو منتقل شد (جدول 7). اما تغییرات این مقادیر (به ترتیب 24 و 22 درصد) کمتر از گروه‌های با انسداد شدید بود. مقادیر مقاومت و MCA تغییر معنی داری نداشت. در 27 طرف با مقادیر MCA نرمال (0.50 سانتی متر مربع ) ، تنها مقدار با تغییر قابل توجه، تغییر قدامی در MCA بود (جدول 7).

همه 31 بیمار در این مطالعه بهبود ذهنی قابل توجهی در تنفس پس از سپتورینوپلاستی عملکردی با توربینوپلاستی لیزر KTP داشتند. هنگامی که تنفس عملکردی عمل بینی  بیماران با رینومتری آکوستیک ارزیابی شد، مقاومت در همه بیماران کاهش و حجم افزایش یافت، اما تفاوت‌ها فقط در سمت راست به معنی‌دار آماری بود.